Manastir Svete Katarine jedan je od najstarijih hrišćanskih manastira na svetu. Sagrađen je u podnožju Sinajske gore u Egiptu, na mestu gde se prema starom zavetu Bog obratio proroku Mojsiju 1400 godine pre Hrista.
Mojsije je na tom mestu prema predanju ugledao plameni oganj u kupinovom žbunju iz kojeg je čuo glas anđela Božijeg. Kupina se i dan danas nalazi na tom mestu. Ljudi su pokušavali da presade mladice kupinovog žbuna ali se nigde nisu uspele primiti. Delovi kupine su slati na analizu u laboratorije gde je i utvrđeno da je kupina verovatno stara koliko i sam Mojsije.
Carica Jelena, majka cara Konstantina je 330. godine nove ere, na tom svetom mestu podigla kapelu posvećenu Bogorodici. Uz tu kapelu je odlukom cara Justinijana I i carice Teodore izgrađena i crkva. U to vreme su sagrađene i zidine oko manastira kao i manastirski konak.
Manastir je ukrašen krajem 6.veka. Sadašnje ime Sveta Katarina nosi od 9. veka kada su mošti ove svetice prenete u ovaj manastir gde se i danas nalaze.
Blago manastira Katarine
Manastir poseduje drugu najveću zbirku rukopisnih knjiga na svetu koja broji više od 3500 knjiga. Od nje je samo veća zbirka koja se čuva u Vatikanu. Do 19. veka u manastiru se čuvao i Sinajski kodeks, najstariji prepis Biblije sačinjen u 4 veku. Danas je Sinajski kodeks izložen u Britanskom muzeju u Londonu.
U manastiru se čuvaju najstariji prikazi Isusa Hrista – „ikona Isusa Pantokratora“. Na njoj su slikovito prikazane dve prirode Gospoda Isusa Hrista – božanska i ljudska. Sačuvane su i ikone Svetog Petra, Bogorodice sa anđelima i svetih ratnika. Veruje se da ove ikone datiraju pre 7. veka.
U manastirsku riznicu grčki sveštenici puštaju samo pravoslavce.
U XI veku delovi moštiju Svete Katarine razneti su po hrišćanskom svetu, a u samom manastiru čuvaju se i glava i leva ruka svetiteljke. Pravoslavci imaju tu privilegiju da se poklone i celivaju ruku Svete Katarine, a nakon toga monah svakome daruje prsten na kojem piše „Agija Katarina“.
Otisak Muhamedove ruke
U manastiru se čuva i dokument sa otiskom islamskog proroka Muhameda, koji su prema predanju monasi manastira dobili lično od Muhameda 625. godine. Naime monasi su tada u strahu od najezde muslimana otišli u Medinu i zatražili pomoć od muslimanskom proroka. Muhamed je tada napisao dokument u kojem zahteva da se manastir zaštiti i zapečatio ga otiskom svoje ruke.
Tokom 9 veka, bojeći se da to ne bude dovoljno da zaštite manastir, monasi su poslali pregršt blaga iz manastirske riznice tadašnjem Fatimidskom kalifu. Osim blaga monasi su strušili trpezariju i sazidali džamiju sa minaretom koja se vidi preko zidina manastira.
Ovaj minaret postoji i danas, pa je ovaj manastir jedinstveno mesto u čijoj unutrašnjosti se nalazi i muslimanska bogomolja.
Deo srpske istorije u manastiru Katarina
Za manastir Svete Katarine je vezan i deo srpske istorije. Poznato je da je car Justinijan još u 6. veku doveo desetak porodica sa prostora današnje reke Drine i naselio ih uz sam manastir sa ciljem da ga čuvaju.
Upravo deo današnjih Beduina koji naseljavaju okolinu manastira se smatra da su potomci starih Srba sa područja današnje Srbije. Dokaz tome je da su oni jedina zajednica na svetu pored Srba čiji pripadnici imaju svoje porodične slave.
Poznato je da je Sveti Sava tokom svojih putovanja boravio na Sinajskoj gori. Kraljevi Dragutin i Milutin su darovali brojne darove ovom manastiru koja se i dan danas čuvaju u manastirskom muzeju i biblioteci. U ovom manastiru se nalazi prvi srpski psaltir.
Srpski (Sinajski) psaltir ili Dimitrijevi zapisi je starosrpski crkveni rukopis iz XI veka. On predstavlja najstariji sačuvani psaltir na staroslovenskom jeziku.
Pronađen je u Manastiru Svete Katarine na Sinaju po kojem i nosi naziv sinajski. Još se naziva i Dimitrijevim zapisom po autoru, za sada najstarijem srpskom književniku Dimitriju Sinaitu.
Pisan je na glagoljici i do sada je pronađeno 209 listova pergamenta. Najveći deo Psaltira (177 listova) je otkriven 1850. godine od strane ruskog arhimandrita Porfirija Uspenskog, a ostala 32 lista otkrivena su 1968. godine. Interesantni su i sinajski (srpski) papirusi pronađeni u Manastiru Svete Katarine, pisani srpskim pismom — ćirilicom.
Prisne veze između Srbije i manastira su postojale i u vreme cara Dušana. Krajem XVI veka srpski monah Joanikije je postao iguman manastira i to u vreme kada je u manastiru bilo više srpskih monaha. U manastiru pevaju „po glasovima“ koji su tipični za srpsko narodno pevanje.
Manastir Svete Katarine se danas nalazi u posedu Grčke pravoslavne crkve.
Okružen je najvišim vrhovima Sinajske gore. Vrh Svete Katarine ima 2642 metra nadmorske visine a Mojsijev vrh ima 2285 metara nadmorske visine.
PRELEPO,PIŠITE VIŠE O SINAJSKOJ GORI I VIŠE SLIKA.