Manastir Privina (Pribina) Glava se nalazi u istoimenom selu u zapadnom delu Fruške Gore na oko pet kilometara severoistočno od Šida. Posvećen je Saboru Svetih Arhanđela. Pripada sremskoj Eparhiji i označen je kao spomenik kulture od izuzetnog značaja.
Istorija manastira Privina Glava
Manastir je sagrađen u 12. veku i spada u red najstarijih srpskih manastira. Kao ktitor manastira spominje se izvesni vlastelin Privin ili Pribin, po kome je i manastir dobio ime. Smatra se da je obnovljen 1496. godine od strane srpskih plemića Jovana i Đorđa (monaško Maksim) Brankovića.
Privina Glava se spominje u 17. veku povodom obnove iluminiranog rukopisa iz 14. veka, poznatijeg kao „Minhenski psaltir“. Prema ovom rukopisu, manastir Kovilj osnovali su monasi Privine Glave na svom imanju.
Na kraju tursko-austrijskih ratova manastir je opusteo zbog čestih nemira, pa su se monasi u manastir vratili tek posle zaključenja Karlovačkog mira 1699. godine. Na mestu starije crkve iz kasnog srednjeg veka 1753. godine sagrađena je nova crkva, posvećena Sv. Arhanđelima Gavrilu i Mihajlu, dvospratni konaci sa južne i istočne strane. Crkva je osveštana 1760. godine.
Monahe su iz manastira proterale ustaše 1941. godine. Tom prilikom su nestala mnoga blaga iz Privine Glave, Žezlo pećkog patrijarha Janićija Drugog napravljeno od biserne školjke i slonove kosti, kapa despota Jovana Brankovića izvezena zlatnim i srebrnim koncem, manastirska biblioteka od preko hiljadu knjiga je opustošena, kao i mnoga druga blaga čija je vrednost bila ogromna.
Nakon Drugog svetskog rata manastir je zapušten sve dok 1987. godine nije ponovo rekonstruisan.
U manastiru je živeo čuveni monah Gavrilo koji je bio izuzetno omiljen kod vernika. Sahranjen je u ovom manastiru 2017 godine.
 Glava se nalazi u istoimenom selu u zapadnom delu Fruške Gore na oko pet kilometara severoistočno od Šida.){kind=link}