Manastir Nimnik je manastir Srpske pravoslavne crkve čiji se nastanak vezuje za 14 vek. Nalazi se u mestu Kurjače u opštini Veliko Gradište. Nimnik pripada Eparhiji braničevskoj i zaštićen je kao nepokretno kulturno dobro. Manastir je posvečen prazniku prenosa moštiju svetog Nikolaja.
Poreklo imena manastira Nimnik
Ime manastira potiče verovatno od vlaške reči „nimik“ (neznan, nepoznat) po nepoznatom svetitelju čiji se grob nalazi u kapeli Svetinja uz crkvu.
Prema starom predanju crkvu je sazidao Lazarev vojvoda Bogosav, 1376 godine za koga se smatra da je to ista osoba koja se pominje u narodnoj pesmi „Knez Bogosav i Starina Novak“.
Nimnik se prvi put pominje kao metoh manastira Ravanica u ravaničkoj povelji iz 1381 godine, a u turskim poreskim knjigama od prve polovine 16 veka.
Nimnik je paljen i rušen za vreme Kočine krajine i nakon Prvog srpskog ustanka, a u značajnoj meri obnovljen 1825. godine. Tada je crkva obnovljena od tvrdog materijala, sa drvenim svodom i podom od opeke. Ispred crkve je 1841. godine podignuta zvonara, a severozapadno od crkve je izgrađen konak u kome je 1851—1853. godine radila jedna od prvih škola u braničevskom kraju.
Legenda o manastiru Nimnik
Prema jednoj legendi iz braničevskog kraja, za vreme turske vladavine u ovim krajevima je živela devojčica koja je odbila da turskim vojnicima pokaže put do manastira, znajući da Osmanlije verovatno traže crkvu da bi je spalili.
Kada su je pitali gde se manastir nalazi, devojčica je odgovorila na vlaškom jeziku „nišću nimik„ (u prevodu – „ne znam ništa“), na šta su Turci odgovorili nasiljem i ubili dete na mestu. Kada su je ožalošćeni roditelji našli, oko njene glave plamtao je plavičasti oreol. Volovi, koji su vukli kola sa detetovim telom, hteli su da idu samo ka manastiru. Sahranili su je u porti manastira, a na njenom grobu podigli malu kapelu koja se danas naziva “svetinja“ i u narodu se veruje da ima lekovita svojstva.
Dolazak oca Jeliseja Trojičkog u manastir
Dugo je manastir bio u teškom stanju, oronuo i bez hodočasnika. Tada je vladika Ignjatije za igumana postavio oca Jeliseja Trojičkog. Čim je došao u manastir, otac Jelisej se latio posla. Za nepunih 6 godina, manastir se sasvim preporodio. Posao koji je otac Jelisej uradio u njemu, teško da bi izvela i neka ozbiljnija firma. Oni koji se sećaju manastira pre oca Jeliseja i sada jedva da mogu da prepoznaju.
Manastir je danas postao duhovno središte mnogih mladih monaha i iskušenika. Za razliku od mnogih manastira gde je ostao još po koji monah, Nimnik je pun mladih monaha. Nimnik je razvio čitavu ekonomiju, imaju farme domaćih životinja oko kojih se brinu mladi monasi.
Ocu Jeliseju dan počinje u 5 sati ujutro, a završava posle ponoći. I pored silnih poslova, on nalazi vremena za molitvu i duhovno uzdizanje. Redovno prati bogoslovsku literature. Uz to, on je završio dva fakulteta – elektrotehički i bogoslovski. Čudo od čoveka!
Međutim, upravo je otac Jelisej primer pravog monaha i crkvenog čoveka, koji se ne bavi politikom i samopromovisanjem. Daleko su od njega politički i crkveni tračevi. On se čvrsto drži monaških zaveta i odlučno sledi Hrista.
Lokacija manastira Nimnik
Manastir se nalazi u blizini sela Kurjače, na putu Veliko Gradište – Požarevac i udaljeno je oko 20km od Srebrnog jezera.
U neposrednoj blizini ovog Nimnika se nalazi i manastir Tumane.
Veb sajt manastira: nimnik.usb.rs
Broj telefona: 065/625-05-11
