Manastir Poganovo smešten je na levoj obali reke Jerme u blizini sela Poganovo. Pripada niškoj eparhiji. Posvećen je Svetom Jovanu Bogoslovu.
Nekadašnji naziv sela pa i manastira je bio Dobroševo. Turci su sa dolaskom na ove prostore preimenovali u Poganovo, ime koje i danas nosi. Danas, selo Poganovo je pred nestajanjem. Prema poslednjem popisu ovo selo ima manje od 30 stanovnika.
Istorija manastira Poganovo
Manastir je podignut 1395. godine, kao zadužbina srpskog plemića Konstantina Dejanovića Dragaša i njegove supruge Jelene. Njihova imena se nalaze upisana na okruglim kamenovima sa istočne strane hrama. Konstantin Dejanović bio je sestrić cara Dušana i velmoža koji je upravljao delovima današnje Makedonije, jugoistočne Srbije i jugozapadne Bugarske. Nakon njegove smrti u bici na Rovinama 1395. godine, izgradnju manastira je nastavila njegova kći Jelena, supruga vizantijskog cara Manojla II Paleologa. Hram je živopisan tek 1499. godine.
Zbog same lokacije i teške pristupačnosti, manastir gotovo nikada nije pustošen. Do 1927. godine, nije postojao ni jedan prohodni put do manastira, jer je kanjon reke Jerme u potpunosti bio neprohodan. Zahvaljujući ovome, manastir je u potpunosti zadržao autentičan izgled. 1876. godine, manastir je doživeo veliku obnovu, kada je ispred ulaznih vrata hrama dozidan trem.
Bugari su za vreme Drugog svetskog rata opljačkali manastir Poganovo, i odneli ikonostas (iz 1620. godine) sa čudotvornom ikonom Bogorodice. Ova ikona je sačuvana i danas se nalazi u Sofijskom Narodnom muzeju.
Manastir je stavljen pod zaštitu Republike Srbije. Predstavlja nepokretno kulturno dobro od velikog značaja. Od 1979. godine nalazi se na listi svetske kulturne baštine. Poganovski manastir je već petnaest godina domaćin učesnika Međunarodne likovne kolonije Poganovski manastir.
Lokacija manastira Poganovo
Udaljen je 25km od Pirota i desetak kilometara od autoputa Niš – Sofija. Put do manastira je u potpunosti asfaltiran.
