Manastir Rakovica je manastir Srpske pravoslavne crkve u okviru Beogradsko-karlovačke arhiepiskopije. Nalazi se u beogradskom naselju Rakovica, na oko 10km od centra Beograda. Posvećen je arhanđelima Mihajlu i Gavrilu.
Istorija Manastira Rakovica
Prema narodnom predanju veruje se da je nastao za vreme vladavine srpskih kraljeva Dragutina i Milutina u 14. veku. U to vreme manastir se nalazio na drugoj lokaciji, podno planine Avale, ali je vremenom prenesen bliže Beogradu, zašta se i vezuju pisani podaci o ovom manastiru.
U putopisu Feliksa Petančića iz 1502. godine, manastir se pominje pod naslovom „Ranauicence monasterium“. Docnije u turskim popisu iz 1560. godine, među ostalim crkvama i manastirima u okolini Beograda pominje se i manastir Rakovica.
Danas se ne zna tačno ko je podigao ovaj manastir ali se ovaj manastir spominje u povelji vlaškog vojvode Konstantina Brankoveana Besarabe, iz 1701. godine, u kom se za manastir kaže da je „sazidan i iz temelja podignut od strane dobrog hrišćanina, počivšeg Radula vojvode, koji je proteklih godina bio gospodar ove zemlje (vlaške)“. Pretpostavlja se da se govori o vlaškom vojvodi Radulu I Crnom, zetu kneza Lazara.
Manastir Rakovica za vreme turske vladavine
Tokom turskog pohoda na Beč 1592. i narodnog nemira iz 1594. godine manastir je razrušen. Zbog svoje pozicije i zbog čestih pljačkanja, manastir se postepeno premeštao na svoje sadašnje, skrovitije mesto. Manastir je ponovno stradao tokom Austrijsko-turskog rata (1737—1739), a potom i 1788-1790. Zbog sarađivanja monaha sa Austrijancima protiv Turaka, manastir je u odmazdi spaljen, a tadašnji iguman manastira Sofronije je obešen. Krajem 18. veka manastir se ponovo postepeno obnavljao.
U okviru manastirskog kompleksa danas se nalaze objekti nastali u različitim istorijskim epohama od XV do XX veka. Svakako je najvažniji objekat crkva sv. arhanđela Mihaila i Gavrila. Vreme podizanja manastirske crkve se ne može precizno datirati, ali se stavlja u širi period između obnove Pećke patrijaršije 1557. godine i Velike seobe Srba 1690. godine.
U Rakovici je otvorena prva monaška škola u Srbiji 1905. godine, a kasnije je premeštena u Dečane 1932. godine. Od 1949. do 1958. godine u manastiru je bila smeštena Beogradska bogoslovija. Tokom NATO bombardovanja Jugoslavije 1999. godine spoljašnji zid manastira je bio oštećen.
Ko je sve sahranjen u manastiru Rakovica?
U manastiru je sahranjen sin Miloša Obrenovića Todor, zbog čega je Miloš pružao veliku podršku njegovoj obnovi tokom svoje vladavine. Osim članova porodice Obrenović, u manastiru je sahranjen i Vasa Čarapić, jedan od vođa Prvog srpskog ustanka. Bivši srpski patrijarh Dimitrije sahranjen je u ovom manastiru 1930. godine, a bivši srpski patrijarh Pavle takođe je sahranjen u ovom manastiru.
Izvor Svete Petke
Za česmu vezuju mnoge legende, a građani ovog mesta kažu da je mnoge bolesti izlečila.
Veruje se da se jedan slep čovek umio sa vodom iz tog potoka i legao da spava pokraj nje. Nakon nekoliko sati sna, čovek je progledao, u snu mu se javilo da je za to zaslužna Sveta Petka. Ovaj potok je nakon toga nazvan po njoj.
Kako do manastira Rakovice?
Manastir je udaljen svega 10-tak kilometara od Beograda. Od trga Slavije postoji linija koja saobraća do manastira Rakovica.
