Bogorodičina crkva Ružica se nalazi u severnoistočnom podgrađu Beogradske tvrđave (Kalemegdan). Crkva pripada beogradsko-karlovačkoj arhiepiskopiji.
Istorija o crkvi Ružici
Tačan period nastanka ove crkve nije poznat. Jedino što je utvrđeno je da je ovo najstarija crkva u Beogradu. Po zapisima iz vremena despota Stefana Lazarevića postojala je crkva istog imena, koju su Turci strušili prilikom osvajanja Beograda 1521. godine. Iz sačuvanih dokumenata tog perioda saznaje se da je samo pet dana posle oslobađanja od Turaka osnovan odbor za obnovu crkve. Radovi su brzo završeni, tako da je crkva osveštana posle deset meseci. Sadašnja crkva bila je u 18. veku barutni magacin, koji je 1867-69. godine pretvoren u vojnu crkvu.
Narodno predanje o nastanku crkve
Po narodnom predanju, crkva Ružica se nalazila na mestu izvora Svete Petke, koji je proticao ispod samog temelja crkve posvećene Presvetoj Bogorodici. Po verovanju su sestre Ružica, Marica i Cveta na prostoru beogradske tvrđave podigle po jednu crkvu koje bi služile kao njihove zadužbine, i nazvale su ih svojim imenom.
Tokom Prvog svetskog rata crkva je porušena. U njoj su se mnogobrojni vojnici, branioci Beograda od Austrougarsih napada, poslednji put pričestili pred rovovske borbe na obalama Save i Dunava. Posmrtni ostaci ovih heroja se nalaze u zajedničkoj grobnici ispod Jakšićeve kule, nekoliko desetina metara od same crkve.
Crkva je potpuno obnovljena 1925. godine a tom prilikom je postavljena i memorijalna ploča na kojoj piše:
“Za vreme svetskog rata 1914-1918. od strane austrougarske i nemačke vojske opljačkan i porušen je ovaj sveti hram vojnički. Pod Vladom NJ. V. Kralja Srba, Hrvata i Slovenaca, Aleksandra, upravom prvog srpskog Patrijarha Dimitrija … obnovljen je Hram Božiji”.
Tokom ove obnove crkve izlivene su i dve statue od artiljerijskih čaura: prva predstavlja kopljanika cara Dušana, dok druga reprezentuje pešadijskog vojnika iz Prvog svetskog rata.
Najveći radovi izvođeni su 1937. godine kada je sagrađena današnja kapela Svete Petke i crkveni dom koji je kasnije prilikom bombardovanja 1944. godine razoren. Posle rata su takođe izvođeni radovi, podignuta je kapija kod oltara i saniran vodovod kod Isposnice Svete Petke. Od 31. maja 1965 godine crkva Ružica stavljena je pod zaštitu države.