Manastir Pokajnica je jedna od najlepših brvnara u braničevskoj eparhiji. Nalazi se između Velike Plane i Radovanja.
Prema propisima Srpske pravoslavne crkve, običaj je da crkva dobije ime ili po svetitelju kome je posvećena ili po svom osnivaču (ktitoru). Neretko, međutim, dobija naziv i u skladu sa motivom sa kojim je osnovana.
Predanje o nastanku imena manastira Pokajnica
Postanak i sam naziv manastira veže istorijski događaj koji se dogodio. Narodno predanje govori da je vojvoda Vujica 1817. godine, bio jedan od glavnih učesnika zavere, koja se okončala Karađorđevim ubistvom. Nedaleko od manastira odigralo se ubistvo, smatra se da je bio vojvoda Vujica koji je usmrtio svog kuma Karađorđa i sa sobom poneo njegovu odrubljenu glavu, odelo, sablju, ordenje i 4000 dukata. Predanje govori da je Vujica zastao na jednom proplanku da se odmori i da je tek tada shvatio šta je učinio. U znak pokajanja i iskupljenja za greh odlučio je da podigne crkvu. Izgradio je crkvu od Karađorđevih dukata, gde su pomogli Knjaz Miloš i kneginja Ljubica.
Crkva je posvećena Svetom Nikolaju Miriklijskog, ali je ostala upamćena kako je narod nadenuo – Pokajnica. Kao mirska crkva služila je do 1954. kada je pretvorena u manastir.
Originalni ikonostas od 26 ikona potiče iz vremena građenja crkve, kako se pretpostavlja.Smatra se da je ikone načinio Konstantin Zoograf. Jedna od najizrazitijih ikona na ikonostasu je ona svetog Đorđa, pošto sadrži podatke o godini osnivanja crkve i njenom ktitoru. Konzervatorski radovi na crkvi izvedeni su 1951. godine, a na ikonostasu 1987/1988. godine.
Na samom ulazu u portu manastira nalazi se konak iz perioda gradnje crkve, u kome je danas muzejska postavka, a neposredno uz crkvu je drvena zvonara. U porti se nalaze i dva nova konaka, zidana u XX veku.
Sveti Tadej Vitovnički je bio manastirski starešina jedno vreme.
